Ό άγνωστος στρατιώτης στήν πλατεία τού Συντάγματος παριστάνεται από έναν αρχαίο Έλληνα πολεμιστή.
Προκαλεί κατ’ αρχήν έκπληξη καί απορία ή παρουσία ενός αρχαίου πολεμιστή μέσα στήν πλημμυρίδα όσων έχουν σχέση μέ τήν νεότερη Ελληνική ιστορία, τουρκοκρατίας καί εντεύθεν. Ίσως καί νά διέλαθε τής προσοχής. Ίσως ή παρουσία ενός οπλίτη νά κείται, δείχνει τήν επιδίωξη καί τήν προσπάθεια νά πείσει ό συμβολισμός αυτός γιά τό οριστικό τέλος τού παρελθόντος. Οί μνήμες όμως μπορεί νά έχουν αποβληθεί από τήν σκέψη, εξακολουθούν όμως νά βρίσκονται στά γονίδια καί δέν αποβάλλονται.
Ακριβώς τήν ίδια στολή μέ τού Έλληνος πολεμιστού έπρεπε νά φέρουν καί οί φρουροί του καί όχι μία στολή μέ Βαλκανική προέλευση, ξένη πρός τό ιστορικό παρελθόν τών Ελλήνων καί άμεση σχέση μέ τά χρόνια όπου υπήρξε υπόδουλος, τά οποία έπρεπε νά αφεθεί νά ξεχάσει.
Ή παρουσία φρουρών έμπροσθεν τού μνημείου είναι συμβολική καί ή ενδυμασία αυτό θά έπρεπε νά συμβολίζει, δηλαδή τήν ιστορική συνέχεια τού Ελληνισμού.
Καί αφού ό λόγος γιά παράδοση γιατί θά πρέπει ή παράδοσις τών Ελλήνων νά μήν φθάνει ώς τήν αρχαία Ελλάδα - περίοδο ελευθερίας γιά τούς Έλληνες - καί νά περιορίζεται στά χρόνια τής υποδουλώσεως ξεκινώντας από τήν τουρκοκρατία;
Αυτό μπορεί νά εξυπηρετούσε τίς εξουσίες τής εποχής τού 19ου αιώνος πού επέβαλαν αυτό τό σκεπτικό, μέ τήν γνώμη ότι ίσως οί μνήμες ελευθερίας τού παρελθόντος του νά έβλαπταν τόν Έλληνα αθεράπευτα.
Εκείνος όμως ό λαός πού δέν τιμά τούς προγόνους του καί πού αρνείται μέ πείσμωνα επιμονή νά διδάξει στά παιδιά του τήν ιστορία του, γιά νά παραδειγματιστούν από τήν ζωή στό παρελθόν, τήν κοινωνία καί τό πολίτευμα, καί ακόμα όσον αφορά τήν αλληλεγγύη, τήν φιλία, τήν δημοκρατία έν γένει, δέν είναι δυνατόν νά έχει μέλλον.
Έχουν γράψει οί Έλληνες βουνά από συγγράμματα, αποτέλεσμα λογικών συμπερασμάτων, στά οποία καταθέτουν τίς απόψεις τους γιά τά πάντα, κυρίως όμως καί αυτό ενδιαφέρει περισσότερο μιλούν γιά τόν άνθρωπο, τήν λειτουργία τής πολιτείας καί γιά τίς υποχρεώσεις καί τά δικαιώματα τών ελευθέρων πολιτών σέ αυτήν.
Άν δέν διδαχθεί μέσα από αυτά πώς αλλοιώς θά τού δοθεί ή δυνατότης νά βελτιωθεί;
Σήμερα κανείς δέν θά απαιτήσει επιβολή δημοκρατίας αρχαιοελληνικού τύπου, δηλαδή άμεση συμμετοχή τών πολιτών στά δρώμενα τής πολιτείας ασκώντας ό κάθε ένας τό λειτούργημά του υποχρεωτικά. Μέ τόν τεράστιο όγκο τού πληθυσμού σέ σχέση μέ τά μέτρα τής αρχαιότητος αυτό είναι αδύνατον καί κατά συνέπειαν μόνον ή αντιπροσωπευτική δημοκρατία μπορεί νά λειτουργήσει καί επομένως ουδεμία ανησυχία επιτρέπεται.
Ούτε θά καταληφθεί ξαφνικά από πολεμικό μένος ένας ολόκληρος λαός αντιγράφοντας τούς αρχαίους προγόνους του, μέ αποτέλεσμα τήν ύπαρξη κινδύνου γιά τήν δημοκρατία.
Συμπέρασμα. Δέν είναι σωστή ή πορεία πού ακολουθείται.
Κώστας Σκιαδάς