ΚΑΛΗΜΕΡΑ
Ξυπνά ή φύσις γύρω μας τόν ποιητικό τόν οίστρο,
ρώτα άν θές τόν άνεμο Λεβάντε καί Μαΐστρο
κι ακόμα άν θέλεις ρώτησε τής θάλασσας τό κύμα,
τού Φθινοπώρου τήν δροσιά, τού ήλιου τίς ακτίνες,
τών σπουργιτών τιτίβισμα,
μά κράτα στάση σταθερή σ'όλη αυτήν τήν ομορφιά
γιά νά μή γίνεις θύμα,
νά θεωρείς πώς ήτανε τής σκέψης σου μιά ζωγραφιά
τού ονείρου σου παιχνίδισμα.
---*--*---
ΧΡΩΜΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ
Χρώμα δέν έχει ορατό
ετούτο οπωσδήποτε οφείλεις νά τό γράψεις,
μά τίς ψυχές μπορώ νά πώ
μονάχα χρωματίζει, μέ χρώμα μελαγχολικό,
καί πάντα είναι αδύνατον αυτά τά συναισθήματα
γιά νά τά περιγράψεις,
όμως σάν θές διάθεση ευθύς γιά νά αλλάξεις
καί σκέψεις μαύρες καί κακές αμέσως νά πετάξεις
σκέψου αυτούς πού αγαπάς,
αυτό είναι τό φάρμακο τίς πίκρες νά ξεχάσεις.
---*--*---
Ο ΣΤΙΧΟΣ
Ό στίχος ταξιδιάρικος γι'αυτό σέ ταξιδεύει,
σέ κόσμους άλλους μακρινούς,
μά έχει κι άλλη δύναμη, μπορεί καί σέ αγγίζει,
σάν αύρα από τήν θάλασσα, λουλούδι πού μυρίζει,
κι ακόμα θά τό αισθανθείς, έχει κι αυτήν τήν χάρη,
σάν ήλιος πού ανέτειλε κι έσβησε τό φεγγάρι.
Κώστας Σκιαδάς